Dodaj ogłoszenie o pracy


Czas pracy w trakcie podróży służbowej

Przepisy regulujące sposób rozliczania kosztów delegacji, są stosunkowo precyzyjne i ustalone odpowiednio dla podróży krajowych i zagranicznych. To co budzi kontrowersje i spory to zasady rozliczania czasu pracy w ramach odbywanych podróży służbowych.

W tym przypadku godzina wyjazdu, będzie oznaczała rozpoczęcie podróży służbowej a godzina powrotu jej zakończenie. Kontrowersje i spory w doktrynie wzbudzają zasady rozliczania czasu pracy w ramach odbywanych podróży służbowych, szczególnie jeśli rozpoczęcie delegacji rozpoczyna się w dniu wolnym od pracy. Pracownicy z pewnością popierają pogląd, że cały czas trwania podróży służbowej powinien być wliczony do czasu pracy, ponieważ spędzają go w środkach transportu, a zatem nie mają możliwości swobodnego nim dysponowania. Orzecznictwo sądowe w tej sprawie prezentuje odmienne stanowisko, zgodnie z którym, do czasu pracy zaliczyć należy wyłącznie ten czas podróży, który przypada w ramach obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy. Czas dojazdu i powrotu z miejscowości będącej celem podróży służbowej pracownika, nie jest także pozostawaniem do dyspozycji pracodawcy w miejscu wyznaczonym do wykonania pracy. Posiłkując się dorobkiem Sądu Najwyższego, polecam sięgnąć np. do wyroku z dnia 27 października 1981r. I PR 85/81, OSNCP 1982/ 5-6 poz. 76,  w sentencji którego sąd stwierdził, że odbywanie podróży służbowej poza „czasem pracy” nie rodzi obowiązku wypłacania pracownikowi dodatkowego wynagrodzenia, jeżeli przepis szczególny tego nie przewiduje. Podobne stanowisko prezentuje Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 czerwca 2005r. II PK 265/2004, OSP 2005/11 poz.137.

Takie reguły nie dotyczą naturalnie pracowników zatrudnionych jako konwojenci czy kierowcy, gdyż czas prowadzenia pojazdu i ochrony przewożonego ładunku są głównymi składowymi ich czasu pracy.

Omawiana kwestia jest dla pracodawców istotnym elementem przy planowaniu podróży służbowych. Stwarza także możliwości pełnego wykorzystania czasu, w jakim pracownik obowiązany jest świadczyć pracę. Najlepiej zobrazuje to przedstawiony poniżej przykład.
 
Prezes spółki, której siedziba mieści się w Gdańsku, postanawia wysłać specjalistę do spraw transportu w podróż służbową, do nowo powstałego oddziału w Łodzi, celem przeszkolenia zatrudnionych tam spedytorów. Pracownik zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, zatrudniony jest w biurze w Gdańsku, w godzinach 9.00-17.00. Podczas podróży służbowej, obowiązuje go zatem identyczny rozkład. Jeżeli wyjazd, zgodnie z decyzją pracodawcy, nastąpi w niedzielę 16 października 2011r., pociągiem o godz. 15.00 a do miejsca docelowego pracownik przybędzie o godzinie 23.00, może w dniu następnym przystąpić do pracy o godzinie 9.00  ( zapewniony będzie odpoczynek nocny). W ostatnim dniu pobytu tj. w piątek 21 października 2011r., może także wykonywać swoje zadania do godziny 17.00, bo jeśli powrót do Gdańska nastąpi o godzinie 1.00 w nocy z piątku na sobotę, to do godziny 9.00 w poniedziałek, pracownik skorzysta z przewidzianego prawem odpoczynku tygodniowego.

Przy rozliczeniu kosztów delegacji, w tym wypłaty przysługujących diet, uwzględnimy czas od godziny 15.00 w niedzielę do godziny 1.00  w sobotę ( 6 pełnych dób). W liście obecności (jeżeli taki dokument pracodawca stosuje) delegacja będzie wykazana od niedzieli do soboty (7 dni). Natomiast w ewidencji czasu pracy, która obrazuje  rzeczywisty czas w jakim pracownik świadczył pracę, uwzględnione będą dni wyłącznie od poniedziałku do piątku, w wymiarze po 8 godzin dziennie, przy założeniu, że podczas  delegacji, przestrzegany był ustalony rozkład czasu  pracy obejmujący przedział od godziny 9.00 do 17.00

Z powyższego przykładu wynika, że pracodawca może polecić wyjazd w dniu wolnym, bez naruszenia przepisów nakazujących przestrzeganie średnio pięciodniowego tygodnia pracy oraz zapewnienie przewidzianych prawem odpoczynków.
Powyżej rozpatrzyliśmy przypadek tygodniowej delegacji. W sytuacji, w której    wymagany będzie dłuższy  pobyt pracownika w placówce spółki, np. w cyklach tygodniowych, od 3 do 28 października 2011r., pracodawca teoretycznie mógłby stosować wyżej przedstawiony schemat tj. polecać wyjazd odpowiednio w niedziele 2,9,16 oraz 23 października a powrót każdorazowo w piątek. Należy jednak zastrzec, że zgodnie z art. 15112 kodeksu pracy, pracownik powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Stosowanie tego przepisu jest także uzasadnione w odniesieniu do odbywanej podróży, bowiem podróż służbowa, niewątpliwie pozbawia pracownika przywileju korzystania z wolnej niedzieli. W celu uniknięcia ewentualnego zarzutu niewypełnienia postanowień wynikających z przywołanego przepisu, wystarczy dokonać zmiany w jednym z 4 wyjazdów służbowych w taki sposób aby jeden z nich rozpoczął się w poniedziałek.

1 strona z 2
czy wiedziałeś, że...
PKB Polski do 2030 roku mógłby być o 9% wyższy, gdyby zawodowy potencjał kobiet został lepiej wykorzystany. To równowartość prawie 300 mld złotych rocznie. Według badań McKinsey, większa liczba kobiet na stanowiskach kierowniczych skutkuje lepszymi wynikami finansowymi firm, które mają aż o 26 proc. większe szanse na wyższe zyski.
Rok 2024 był dobrym czasem dla rynku przemysłowo-logistycznego. Po przyspieszonym rozwoju w czasie pandemii, sektor wrócił na ścieżkę konsekwentnego wzrostu. W tym roku przekroczyliśmy 33 mln mkw. całego zasobu powierzchni magazynowej w kraju, co stawia nas na piątym miejscu w Europie. Wiele wskazuje na to, że kolejne 12 miesięcy będzie jeszcze lepsze.
Choć każda końcówka roku uważana jest za szczyt sezonu zakupowego, to wzmożone zapotrzebowanie na pracowników nie kończy się wraz z nadejściem świąt. Eksperci prognozują, że w sektorze magazynowym, logistyce i transporcie blisko 30-proc. wzrost zatrudnienia utrzyma się aż do połowy lutego 2025 r.
Unia Europejska wprowadza nowe przepisy dotyczące przejrzystości płac, które mają obowiązywać od 7 czerwca 2026 r. Firmy zatrudniające ponad 50 osób będą musiały udostępniać dane o wynagrodzeniach, a te powyżej 100 pracowników dodatkowo raportować zgodność z zasadami równości płac.