Najważniejsze huby logistyczne w Europie to ...

Colliers International w swoim najnowszym raporcie pt.  Logistics Cities, a European Comparison, wskazał Antwerpię, Rotterdam oraz Dusseldorf jako najlepsze huby logistyczne w Europie. Z kolei Kijów, Istambuł oraz Bratysława to pierwsza trójka oferująca najlepsze lokalizacje dla korzystnych kosztowo działań produkcyjnych.

Wyżej wymieniony raport bada zarówno rozwinięte, jak i wschodzące centra logistyczne i przemysłowe w Europie i ocenia je w oparciu o dwa główne kryteria, które ogrywają decydującą rolę podczas wyboru miejsca na działalność produkcyjną i dystrybucyjną.

Jeżeli chodzi o dystrybucję, to w pierwszej dziesiątce dominują miasta z Belgii, Holandii oraz Niemiec. Miasta te tworzą część tzw. „Blue Banana”, korytarza miast położnych strategicznie w gospodarczym sercu Europy.

- To co określane jest mianem „Blue Banana” to najgęściej zaludnione i najbogatsze obszary w regionie, co z kolei powoduje, iż są one logicznym wyborem dla firm chcących dotrzeć do jak największej liczby klientów w jak najkrótszym czasie. Czerpią one również korzyści z bliskości głównych europejskich portów morskich i lotniczych,  największych rynków konsumentów, a także relatywnie dobrze wykwalifikowanej siły roboczej  - mówi Erik Barnekow, dyrektor Działu Powierzchni Logistycznych i Przemysłowych na region EMEA w Colliers International. - Dla przykładu, w promieniu 9 godzin jazdy ciężarówką od Antwerpii można uzyskać dostęp do populacji wielkości 143 milionów. Liczba ta wzrasta do 190 milionów w przypadku Frankfurtu, miasta o największym dostępie do konsumentów w naszej analizie.

Spośród tych miast, raport wskazuje, iż Liege w Walonii (Belgia) oraz Lille w Północnej Francji oferują szczególnie korzystny stosunek pomiędzy maksymalizacją dostępu do rynku a redukcją kosztów. Północne Włochy posiadają również wysoki potencjał wzrostu dla działań w obszarze dystrybucji, szczególnie biorąc pod uwagę spodziewaną intensyfikację w ruchu morskim poprzez porty północnego Adriatyku, a także fakt, że zarówno Mediolan, jak i Bolonia znalazły się w pierwszej dwudziestce rankingu. Poza Europą Zachodnią, najlepsze wyniki jeżeli chodzi o dystrybucję, uzyskały Praga i Bratysława, głównie z uwagi na niższe koszty siły roboczej oraz niższe koszty nieruchomości, w przypadku których koszt powierzchni dystrybucyjnej w najlepszych lokalizacjach pozostaje 25 proc. niższy niż średnia dla Europy Zachodniej, zaś wynagrodzenie pracowników stanowi jedynie ok. jednej trzeciej wielkości płacy w Holandii. Wnioski płynące z raportu wskazują na dalszy wzrost znaczenia centrów dystrybucyjnych w Europie Środkowej i Wschodniej, w miarę jak centrum Europy stopniowo będzie się przesuwało na wschód.

- Polska ze względu na niskie koszty pracy oraz dostępność atrakcyjnych kosztowo nieruchomości cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem wśród firm produkcyjnych z Zachodniej Europy. Najbardziej atrakcyjnymi regionami ze względu na inwestycje zarówno o charakterze produkcyjnym jak i dystrybucyjnym są Górny i Dolny Śląsk oraz regiony położone w zachodniej części Polski. Według naszej opinii zainteresowanie Polską ze strony inwestorów planujących zlokalizowanie swoich centrów regionalnych oraz fabryk na terenie naszego kraju będzie rosnąć – komentuje Maciej Chmielewski, Partner w Colliers International, Dyrektor Działu Powierzchni Logistycznych i Przemysłowych w Polsce.

Przy wyborze lokalizacji na centra produkcyjne kluczową rolę odgrywają koszty inwestycji. Ten sektor został zdominowany przez miasta w Europie Środkowo-Wschodniej oraz sąsiadujących państwach na wschodzie, takich jak Ukraina. Jeżeli chodzi o produkcję, na pierwszym miejscu w rankingu uplasował się Kijów, dalej Istambuł, Bratysława, Górny Śląsk (Katowice) oraz Sofia. Biorąc pod uwagę, iż w sektorach transportu oraz magazynowania, średnie wynagrodzenie pracowników znajduje się na poziomie 3500 euro/rok, przewaga konkurencyjna Kijowa w naszym rankingu polega w głównej mierze na kosztach pracy. Istambuł wyróżnia się relatywnie niskimi kosztami pracy w porównaniu do większości innych miast, posiadając przy tym dobrą infrastrukturę, która podlegała będzie dalszej modernizacji w miarę, jak kończone będą obecnie realizowane oraz planowane projekty w regionie. Ogólnie, Turcja, a także Rosja, są w coraz większym stopniu włączane do globalnego łańcucha dostaw i w miarę zacieśniania się powiązań gospodarczych z Dalekim i Bliskim Wschodem, będą one zyskiwały na znaczeniu.

Raport wskazuje również na udaną transformację przemysłową Zjednoczonego Królestwa, a w szczególności regionu East Midlands, w którym baza produkcyjna uległa stopniowej zmianie z wydobycia węgla na fabryki samochodów. Podobnie Sunderland, niegdyś centrum stoczniowe w północno-wschodniej Anglii, obecnie stało się platformą produkcji samochodów, w głównej mierze dzięki inwestycji Nissana.

- „Sukces fabryki Nissana w północno-wschodniej Anglii spowodował wzrost jej udziału w globalnej produkcji oraz przesunięcie w górę w łańcuchu wartości w celu produkcji pojazdów z górnego segmentu rynku - podsumowuje Erik Barnekow, dyrektor EMEA Industrial & Logistics w Colliers International. - Europa Południowa jest w naszej analizie jedynym regionem, który nie posiada żadnej wyraźnej przewagi konkurencyjnej ani w sektorze produkcji ani w sektorze dystrybucji. Jednakże, co podkreślono w raporcie, sytuacja ta może ulec zmianie w miarę polepszenia się konkurencyjności kosztowej tych państw, częściowo na skutek wprowadzanych obecnie reform strukturalnych.

(źr. opr. Maciej Chmielewski Colliers International)

O Raporcie: raport dotyczący najważniejszych Hubów Logistycznych w Europie poddaje analizie zarówno te najbardziej rozwinięte jak i wschodzące europejskie centra logistyczne i przemysłowe, a także porównuje je w oparciu o kluczowe parametry, które odgrywają zazwyczaj główną rolę przy wyborze miejsca do prowadzenia działalności produkcyjnej lub dystrybucyjnej. Przy czym nacisk położony został w raporcie na dystrybucję w postaci transportu drogowego. Czynniki brane pod uwagę w przedmiotowym badaniu podzielone zostały na sześć różnych grup: Infrastruktura oraz Dostępność; Dostęp do rynku; Operacyjne koszty bazowe; Rynek siły roboczej; Kompetencje w zakresie logistyki; Środowisko.