Według projektu regulacji prawnych w Rozporządzeniach 883/2004 i 987/2009 (formularze A1) – zawarto, że dokumenty A1 wydane przez jedno z państw członkowskich powinny być akceptowane przez instytucje pozostałych państw członkowskich tak długo, jak długo nie zostaną wycofane lub uznane za nieważne przez państwo członkowskie, w którym zostały wydane. Nowością jest to, że takie dokumenty są ważne tylko wtedy, gdy wszystkie sekcje oznaczone jako obowiązkowe są wypełnione. Zaproponowano też dodanie nowych ustępów: w przypadku, gdy istnieje wątpliwość co do ważności dokumentu lub prawdziwości faktów, na których się opierają, instytucja państwa członkowskiego, która otrzymuje dokument, zwraca się do instytucji, która wydała A1 z prośbą o wyjaśnienie podstaw wydania oraz, w stosownych przypadkach, wycofanie tego dokumentu. Po otrzymaniu takiego wniosku, instytucja wydająca A1 będzie miała termin 25 dni roboczych na sprawdzenie i wycofanie lub poprawienie zaświadczenia. Po wykryciu niezbitych dowodów w przypadku oszustwa popełnionego przez wnioskodawcę dokumentu, instytucja wydająca wycofuje lub bezpośrednio oraz z mocą wsteczną naprawić dokument.
W przypadku gdy instytucja, która wydała A1 nie będzie w stanie wykryć błędu lub oszustwa będzie musiała przesłać instytucji wzywającej wszystkie dowody potwierdzające w ciągu 25 dni roboczych od otrzymania wniosku. W nagłych przypadkach, gdy powody pilności zostały wyraźnie wskazane we wniosku, trzeba to będzie zrobić w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania wniosku, mimo że instytucja wydająca A1 nie była w stanie wykonać czynności sprawdzających w wyznaczonym wyżej terminie. W przypadku gdy instytucja zainteresowana, po otrzymaniu dowodów uzasadniających nadal będzie miała ma wątpliwości co do ważności dokumentu lub prawdziwości faktów, na których dane zawarte w nim są oparte, może kolejny raz na tych samych zasadach wnioskować o ponowne sprawdzenie.
Kolejną ważną propozycją zmiany jest wprowadzenie kryterium prowadzenia znaczącej działalności rozciągnięte na cały tytuł II rozporządzenia 883/2004, a więc także w odniesieniu do art. 13.1 - art. 14.5a rozporządzenia 987/2009. Komisja proponuje dodatnie nowego ustępu 5a, który ma brzmieć: Do celów stosowania tytułu II rozporządzenia podstawowego "siedziba lub miejsce prowadzenia działalności" odnosi się do siedziby lub miejsca prowadzenia działalności w przypadku gdy przyjmuje zasadnicze decyzje dotyczące przedsiębiorstwa i gdzie funkcje jego administracji centralnej są przeprowadzone pod warunkiem, że przedsiębiorstwo prowadzi znaczną aktywność w tym państwie członkowskim. W przeciwnym razie uznaje się, że jest ono umiejscowione w państwie członkowskim, w którym znajduje się centrum zainteresowania działań przedsiębiorstwa.
Zakończenie procesu legislacyjnego przewidywane jest na przełomie 2017 i 2018 roku. W przypadku Rozporządzenia 883/2009 może ono wejść w życie niezwłocznie po uchwaleniu. W przypadku Dyrektywy 96/71 państwa członkowskie będą miały dwa lata na jej implementację, jednakże doświadczenie (dyrektywa wdrożeniowa) uczy, że niektóre państwa implementują dyrektywę natychmiast. 23 października 2017 r. mają zostać podjęte ostateczne decyzje polityczne dotyczące zmian w zakresie delegowania pracowników.
(red./źr. Delegowanie.pl)