Od 1 marca 2018 r. świadectwa kierowcy będą wydawane tylko na podstawie dokumentów (lub ich kopii) sporządzonych przez właściwe w tym zakresie podmioty - informuje Biuro ds. Transportu Międzynarodowego. Chodzi o dokumenty: świadectwa kwalifikacji zawodowej kierowcy oraz zaświadczenia lekarskie i psychologiczne, potwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku.
Punkt 7 Preambuły do Dyrektywy nr 2003/59/WE wskazuje, że dowód uzyskania przez kierowcę kwalifikacji wstępnej lub szkolenia okresowego powinny stanowić odpowiednie świadectwa kompetencji (kwalifikacji) zawodowej wydawane przez podmioty uprawnione przez kompetentne władze państw członkowskich. Zgodnie art. 39c ust. 1 i art. 39e ust. 1 u.t.d., w przypadku Polski, podmiotami tymi są odpowiednio wojewodowie albo inne osoby upoważnione (kwalifikacja wstępna) oraz kierownicy ośrodków szkolenia (szkolenia okresowe). Artykuł 32b ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (u.t.d.), określa jakie załączniki powinny być dołączone do wniosku o wydanie świadectwa kierowcy:
1) kopię licencji wspólnotowej;
2) zaświadczenie o zatrudnieniu kierowcy oraz spełnieniu przez kierowcę wymagań,
o których mowa w art. 39a u.t.d. (przepis ten określa warunki dla zatrudnienia, wszystkie muszą być spełnione, aby do zatrudnienia doszło i aby można było wystawić przedmiotowe zaświadczenie);
3) kserokopię dokumentu tożsamości;
4) kserokopię prawa jazdy;
5) kserokopię dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie społeczne kierowcy.
Jeśli kierowca jest obywatelem państwa trzeciego, może uzyskać kwalifikację wstępną lub odbyć szkolenie okresowe w innym, dowolnym państwie członkowskim UE, którego kompetentne władze zobowiązane są wystawić świadectwo kwalifikacji zawodowej.
Ponadto, jak zwraca uwagę Biura ds. Transportu Międzynarodowego, ustawodawca polski wymaga uzyskania przez kierowcę zatrudnianego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium RP odpowiednich zaświadczeń (orzeczeń) od uprawnionych lekarzy, o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. O tym kto (jaki lekarz) jest uprawniony do wystawienia tego rodzaju dokumentów oraz o ich wzorach decydują odrębne przepisy krajowe. Zgodnie z art. 6 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z dnia 21 października 2009r. nr 1072/2009 dotyczącego wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz. U. L 300 z 14 listopada 2009 r., str. 72-87) właściwe organy państwa członkowskiego siedziby przewoźnika regularnie sprawdzają, przez prowadzenie corocznych kontroli obejmujących co najmniej 20 proc. ważnych świadectw kierowców wydanych w tym państwie członkowskim, czy nadal są spełniane warunki, o których mowa w art. 5 ust. 1 i na których podstawie zostało wydane świadectwo dla kierowcy.
BTM podkreśla także, iż w toku realizowania kontroli, GITD wykryło wiele przypadków nieprawidłowości w zakresie spełniania wymagań, o których mowa w art. 39a u.t.d. GITD uzyskało również wiele informacji o uchybieniach w tym zakresie od WITD i innych służb kontrolnych. Z tego względu zmiana praktyki GITD przy rozpatrywaniu wniosków o wydanie świadectwa kierowcy jest konieczna dla zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Warto również pamiętać, że na podstawie art. 32f u.t.d. w przypadku niewłaściwego wykorzystywania przez przedsiębiorcę świadectwa kierowcy polegającego na:
1) niespełnianiu warunków stanowiących podstawę wydania świadectwa kierowcy lub
2) podaniu nieprawidłowych informacji we wniosku o wydanie świadectwa kierowcy
- Główny Inspektor Transportu Drogowego cofa świadectwo kierowcy i zawiesza wydawanie nowych świadectw kierowcy przez okres roku.
(red./źr. GITD)
