Około 30 proc. zatrudnionych w Polsce spodziewa się podwyżki wynagrodzenia. Presję płacową ze strony pracowników firmy najdobitniej odczują na początku roku. 35 proc. polskich pracowników liczy na noworoczną podwyżkę pensji, nieco więcej spodziewa się jednorazowej premii lub nagrody. Na rynku odczuwamy też stabilizację poziomu rotacji, choć w niektórych grupach zawodowych (np. wśród inżynierów) stanowisko zmienił co drugi. I często w tych samych grupach potrzeba zmian nie będzie słabła – tak wynika z najnowszej edycji „Monitora Rynku Pracy”, sondażu realizowanego kwartalnie przez Instytut Badawczy Randstad.
Nieco ponad 1/3 badanych pracowników wraz z początkiem 2018 roku spodziewa się wzrostu swojego wynagrodzenia. Znacznie częściej podwyżek wypatrują mieszkańcy zachodnich regionów (43 proc.), ale także w województwach wschodnich ten odsetek jest wyższych niż średnia i wynosi 37 proc. Wzrost swoich pensji na początku roku częściej sygnalizują kobiety (38 proc.) i najmłodsi pracownicy poniżej 30 roku życia (43 proc.). Podwyżek spodziewają się przede wszystkim kierownicy średniego szczebla (43 proc.), technicy i robotnicy wykwalifikowani (40 proc.) oraz mistrzowie i brygadziści (40 proc.). Chociaż ponad połowa pracowników deklaruje, że w ciągu ostatniego roku dostała podwyżkę, to jednak 24 proc. ankietowanych u obecnego pracodawcy nie miała jeszcze wzrostu poborów. Ci, którym wynagrodzenia wzrosły, w większości są zadowoleni z poziomu tej zmiany (62 proc.). 37 proc. pracowników spodziewa się otrzymać na początku roku jednorazową premię lub nagrodę. Najczęściej ankietowani ze wschodnich województw (41 proc.) i mieszkańcy najmniejszych miast (41 proc.). Wśród mężczyzn otrzymanie noworocznej premii deklaruje 39 proc. respondentów, wśród kobiet – 35 proc. Takie nagrody specjalne są bardziej powszechne wśród najmłodszych pracowników przed 30. rokiem życia (42 proc.). Najczęściej premii spodziewają się przedstawiciele kadry zarządzającej (52 proc.), kierownicy średniego szczebla (42 proc.) oraz mistrzowie i brygadziści (42 proc.), najrzadziej – inżynierowie (27 proc.).
– W dużej mierze tak częste deklaracje podwyżek w przypadku kadry kierowniczej są na początku roku czymś naturalnym, ponieważ część firm uzależnia premie od rocznych wyników przedsiębiorstw i realizacji celów przez pracowników – tłumaczy Monika Hryniszyn, dyrektor personalna i członek zarządu Randstad Polska. Choć większość pracowników jest zadowolona z poziomu dotychczasowych podwyżek, to wciąż duża jest presja na kolejne, szczególnie w tych zawodach, w których skompletowanie zespołu jest wyzwaniem. O tym, że pracodawcy intensywnie starają się sprostać tej presji, świadczy skala zeszłorocznych podwyżek, która objęła co drugiego ankietowanego. – podkreśla.
Rotacja maleje
Od dwóch kwartałów obserwujemy stabilizację w kwestii rotacji na rynku pracy. Jeśli spojrzeć szerzej, to z takim trendem uspokojenia mamy do czynienia od roku. Co piąty Polak zmienił w ostatnim półroczu pracę, co czwarty zmienił stanowisko. 20 proc. respondentów wskazujących na zmianę pracodawcy to 9 p.p. mniej niż rekord badania z połowy 2016 roku. W ostatnim okresie najczęściej zarówno pracodawcę, jak i stanowisko zmieniali mieszkańcy dużych ośrodków miejskich o populacji od 50 do 200 tysięcy (odpowiednio: 29 proc. i 30 proc.). Takie decyzje częściej podejmowały też osoby młode przed 30 rokiem życia (36 proc. i 33 proc.). Pracodawcę częściej zmieniały kobiety (24 proc.), niż mężczyźni (17 proc.). Zmiana stanowiska częściej obejmowała natomiast mężczyzn (26 proc.) niż kobiety (24 proc.). Nowego pracodawcę i nowe stanowisko w ciągu ostatnich 6 miesięcy najczęściej mieli inżynierowie (odpowiednio: 38 proc. i 49 proc.). Firmy zmieniają też często robotnicy niewykwalifikowani (31 proc.) i pracownicy administracyjni (22 proc.). Najrzadziej na nowego pracodawcę decydowali się kierownicy (12 proc.). Stanowisko w obecnej firmie najrzadziej zmieniali natomiast kasjerzy, sprzedawcy i pracownicy obsługi klienta (6 proc.). Na pracę u nowego pracodawcy w ciągu ostatniego półrocza najczęściej decydowały się osoby zatrudnione na podstawie umów cywilno-prawnych.
Co jest powodem zmiany pracy?
Gdy pytamy pracowników o powody zmiany pracodawcy, to najczęściej wskazują oni na chęć rozwoju zawodowego (48 proc.) oraz wyższe wynagrodzenie w nowym miejscu zatrudnienia (47 proc.). Na ich decyzje wpływ ma także korzystniejsza forma umowy w nowej firmie (30 proc.) oraz niezadowolenie z dotychczasowego pracodawcy (30 proc.). Wszystkie czynniki, które składają się na lepsze warunki pracy (wynagrodzenie, forma zatrudnienia, bonusy), są nadal najważniejszym powodem zmiany pracodawcy (64 proc.). Udział tych aspektów w odpowiedziach respondentów od lat systematycznie rośnie. Dla porównania jeszcze 5 lat temu w 2013 roku te czynniki wskazywał co piąty ankietowany. Co piąty ankietowany w obecnym miejscu pracuje krócej niż pół roku. To największa grupa wśród badanych, ale liczna jest również grupa pracowników, którzy ze swoim pracodawcą są związani od ponad 15 lat (16 proc.).
Rosną szanse na nową pracę
Duże ryzyko utraty pracy dostrzega zaledwie 7 proc. ankietowanych (podobnie jak w poprzedniej edycji). Zdaniem 21 proc. to ryzyko nie jest ani duże, ani małe – podobny był poziom odpowiedzi w poprzednich kilku kwartałach. Największe ryzyko utraty pracy odczuwają robotnicy niewykwalifikowani (15 proc.), pracownicy handlu i obsługi klienta (14 proc.) oraz wyższa kadra zarządzająca (12 proc.). Częściej pojawia się ono wśród respondentów z grupy wiekowej 30-44 lata (9 proc.).
Na optymizm badanych Polaków nakłada się także postrzeganie szansy na znalezienie nowej pracy. 84 proc. respondentów uważa, że w ciągu pół roku jest w stanie znaleźć jakiekolwiek zajęcie (tylko raz w historii badania notowaliśmy wyższy wynik – w połowie zeszłego roku deklarowało tak o 2 p.p. więcej badanych). 2/3 uczestników najnowszej edycji badania uważa, że przez 6 miesięcy jest w stanie znaleźć pracę co najmniej tak samo dobrą, jak dotychczasowa. – Może to sygnalizować, że w odczuciu Polaków pula lepszych ofert pracy powoli wyczerpuje się. – tłumaczy Monika Hryniszyn z Randstad Polska. Dla pracodawców, którzy wciąż zmagają się z niedoborem pracowników, oznacza to konieczność podnoszenia atrakcyjności swoich ofert. Niewykluczone natomiast, że pracownicy w obliczu słabszych propozycji pracy będą skłonni do większej lojalności wobec aktualnego pracodawcy – dodaje Monika Hryniszyn. Na tle tego optymizmu odstają nieco respondenci ze wschodnich województw – tam 80 proc. ankietowanych uważa, że znajdzie szybko jakąkolwiek pracę. W regionie centralnym twierdzi tak 81 proc. badanych. Dla porównania na południu, zachodzie i północy – od 87 do 88 proc. Z większym entuzjazmem na swoje szanse zawodowe spoglądają ankietowani ze wsi w obrębie aglomeracji (89 proc.), najmniejszych miast (87 proc.) oraz miast z przedziału od 50 do 200 tysięcy mieszkańców (87 proc.). Patrząc na pracowników pod kątem płci większymi optymistami są mężczyźni (88 proc.) niż kobiety (80 proc.), natomiast pod kątem wieku to zdecydowanie osoby młode (93 proc.). Najlepiej swoje szanse postrzegają mistrzowie i brygadziści (93 proc.), inżynierowie (90 proc.) i kadra kierownicza średniego szczebla (90 proc.).
75 proc. pracowników zadowolonych z obecnego miejsca pracy
Poziom satysfakcji pracowników z wykonywanej pracy nieznacznie spada, ale od dwóch lat przekracza 70 proc. ankietowanych. Z najnowszej edycji wynika, że obecna praca częściej satysfakcjonuje kobiety (73 proc.) niż mężczyzn (70 proc), najczęściej badanych przed 30. rokiem życia (75 proc.), mieszkańców regionów południowych (73 proc.), centralnych (72 proc.) i północnych (72 proc.), pracowników z największych aglomeracji (73 proc.), ale też najmniejszych miast (73 proc.). Praca cieszy najbardziej mistrzów i brygadzistów (86 proc.), kierowników (80 proc.) i wyższą kadrę menadżerską (79 proc.). Najmniej satysfakcji odnajdują w niej robotnicy niewykwalifikowani (14 proc. jest niezadowolonych ze swojego aktualnego zajęcia), kierownicy (12 proc.) i specjaliści z wyższym wykształceniem (10 proc.). Utrzymujący się wśród badanych wysoki poziom satysfakcji z wykonywanej aktualnie pracy przekłada się na plany zmiany miejsca zatrudnienia. 2/3 badanych nie rozważa podjęcia nowej pracy.
Zmianę pracy rozważa co drugi inżynier i robotnik niewykwalifikowany, a także 45 proc. brygadzistów. Najrzadziej takie plany przejawiają sprzedawcy i pracownicy obsługi klienta (23 proc.), kierownicy (26 proc.) i wyższa kadra menadżerska (27 proc.). Znacznie częściej nad zmianą miejsca pracy zastanawiają się osoby zatrudnione na umowy cywilnoprawne (46 proc.) lub samozatrudnione (37 proc.) niż pracownicy z umowami o pracę (29 proc.). Wśród osób, które rozważają zmiany zawodowe, co czwarta aktywnie poszukuje nowego zajęcia, a 70 proc. za ofertami tylko się rozgląda. O ile udział tej pierwszej grupy w ogóle badanych od półtora roku spada, o tyle rośnie liczebność tej drugiej grupy. Pośród respondentów, którzy zmian nie planują, 11 proc. ankietowanych na bieżąco monitoruje to, jakie oferty pojawiają się na rynku pracy, 56 proc. stara się trzymać rękę na pulsie, ale 1/3 badanych w ogóle nie orientuję się w aktualnej sytuacji rynkowej.
Optymistycznie o przyszłości pracodawców
Polscy pracownicy raczej z optymizmem spoglądają też na sytuację ekonomiczną kraju – dobre prognozy ma 53 proc. ankietowanych. Przeważa on też w postrzeganiu wyników finansowych firm, w których ankietowani pracują. 2/3 pracowników uważa, że ich pracodawca osiągnął lepsze wyniki w zeszłym roku niż rok wcześniej. 68 proc. ankietowanych w nowym roku spodziewa się jeszcze lepszej sytuacji w swoich firmach.
(red. źr. Randstad)
