Prawidłowe zarządzanie czasem pracy stanowi pomocne lub wręcz nieodzowne narzędzie przy realizacji wyznaczonych do wykonania zadań. Nie zawsze musi wiązać się ze szczególną dyspozycyjnością wykonawców - elementem który pojawia się jako jedno z kryteriów, na etapie prowadzonego procesu rekrutacyjnego.
Umiejętne zarządzanie, pozwala na właściwe określenie kolejności wykonywanych zadań, w zależności od priorytetów i ważności a odpowiednie ich rozplanowanie może zdecydowanie zwiększyć efektywność i przynieść wyłącznie wymierne korzyści. Przy zatrudnianiu pracowników na podstawie nawiązanego stosunku pracy, pracodawcy zobligowani są do przestrzegania obowiązujących przepisów prawa pracy, w tym dotyczących czasu pracy. Niektóre z regulacji są dość sztywne. Z drugiej strony, przy skorzystaniu z pewnych rozwiązań zaproponowanych przez ustawodawcę, pojawiają się możliwości bardziej swobodnego ustalania reguł w zakresie czasu pracy, do których należą między innymi: zastosowanie dogodnego systemu czasu pracy oraz długości przyjętego okresu rozliczeniowego. Jest to istotne, zwłaszcza jeśli specyfika prowadzonej działalności, wiąże się ze wzmożoną ilością zamówień w określonych porach roku oraz z „przestojem” w innych okresach. Odpowiednie zastosowanie prawa, pozwala niejednokrotnie na uniknięcie ryzyka niezrealizowania postawionych zadań, zgodnie z wcześniejszymi założeniami, nie ponosząc jednocześnie, dodatkowych kosztów.
Przepisy kodeksu pracy jednoznacznie określają, że czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym (art. 129 § 1 kodeksu pracy). Wprowadzając w zakładzie podstawowy system czasu pracy, musimy liczyć się z tym, że pracownicy świadczyć będą pracę w wymiarze 8 godzin na dobę, a praca powyżej tego wymiaru stanowić będzie pracę w godzinach nadliczbowych. Korzystne zatem wydaje się, zastosowanie równoważnego systemu czasu pracy, który może być wdrożony, jeśli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją. Wówczas dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin. Przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniem wolnym od pracy. Taką formą są zainteresowani najczęściej sami pracownicy, gdyż w ogólnym rozrachunku mają do dyspozycji więcej dni wolnych w porównaniu do zatrudnionych w podstawowym systemie czasu pracy.
