Dłuższy okres rozliczeniowy
Kolejnym korzystnym rozwiązaniem może być wprowadzenie dłuższego okresu rozliczeniowego. Przepisy prawa pracy, dopuszczają wydłużenie okresu rozliczeniowego z jednego do 3, 4 lub nawet 12 miesięcy, w zależności od przyjętego systemu czasu pracy oraz charakteru świdczonych usług. W przypadku zastosowania równoważnego systemu czasu pracy, maksymalny okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 4 miesiące. Swoboda w tym przypadku polega na dopasowaniu i ustaleniu tego okresu do własnych potrzeb, na tyle elastycznie, aby jak najefektywniej dysponować posiadanym czasem. W wielu firmach branży transportowej miesiące letnie, są okresem, w którym liczba zleceń zdecydowanie spada, co w konsekwencji powoduje, że posiadana flota nie będzie angażowana w pełni. Jest wówczas możliwość udzielenia pracownikom urlopów wypoczynkowych. Pozwala to również na zaplanowanie w odpowiedni sposób harmonogramów pracy. Jeśli zatem pracodawca, który przyjął czteromiesięczny okres rozliczeniowy ustali, że poszczególne okresy rozliczeniowe będą obejmowały odpowiednio miesiące: od września do grudnia, od sierpnia do listopada oraz od grudnia do marca (przepisy nie nakładają obowiązku rozpoczęcia okresu rozliczeniowego od stycznia), jest możliwe zaplanowanie większej ilości godzin pracy w kwietniu i mniejszej w lipcu, biorąc pod uwagę ogólny czas pracy przypadający w całym okresie rozliczeniowym. Analogicznie, jeśli we wrześniu, z uwagi na szczególne potrzeby pracodawcy (co przy przewozach w transporcie międzynarodowym jest zjawiskiem powszechnie spotykanym z uwagi na rodzaj świadczonych usług i uzależnienie od różnych czynników zewnętrznych), wystąpią przypadki pracy w godzinach nadliczbowych, pracodawca, który w zamian za tę pracę decyduje się udzielić pracownikowi czasu wolnego bez wniosku pracownika, co z kolei jest jedną z form rekompensaty, dzień w którym pracownik będzie korzystał z tego czasu wolnego, może być wyznaczony nawet w grudniu. Zgodnie bowiem z przepisami (art. 1512 § 2 kodeksu pracy) czasu wolnego należy udzielić najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego.
Gdyby stosowany był jednomiesięczny okres rozliczeniowy, to w przypadku braku możliwości udzielenia czasu wolnego w tym konkretnym miesiącu, pracodawca jest zobligowany do wypłaty dodatkowego wynagrodzenia z tytułu pracy w nadgodzinach, najpóźniej do 10 dnia następnego miesiąca kalendarzowego.
Ważne:
Planując czas pracy, należy bezwzględnie przestrzegać, norm statuujących minimalny dobowy oraz tygodniowy odpoczynek (art. 132 § 1, art. 133 § 1 kodeksu pracy). Pracownikowi należy także zapewnić w każdym miesiącu, wynagrodzenie za pracę, nie niższe od obowiązującego minimalnego wynagrodzenia, o ile za ten miesiąc wynagrodzenie za pracę przysługuje.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. nr. 200, poz. 1679 z późn. zm.).
Autor:
Grzegorz Sobota, ekspert w zakresie prawa pracy i spraw kadrowo - płacowych, posiada uprawnienia inspektora pracy,